Conjugación del verbo afinar
Infinitivo | afinar |
---|---|
Gerundio | afinando |
Participio | afinado |
Modo indicativo
Presente
yo | afino |
---|---|
tú | afinas |
él, ella, usted | afina |
nosotros, nosotras | afinamos |
vosotros, vosotras | afináis |
ellos, ellas, ustedes | afinan |
Pretérito imperfecto
yo | afinaba |
---|---|
tú | afinabas |
él, ella, usted | afinaba |
nosotros, nosotras | afinábamos |
vosotros, vosotras | afinabais |
ellos, ellas, ustedes | afinaban |
Pretérito indefinido
yo | afiné |
---|---|
tú | afinaste |
él, ella, usted | afinó |
nosotros, nosotras | afinamos |
vosotros, vosotras | afinasteis |
ellos, ellas, ustedes | afinaron |
Futuro
yo | afinaré |
---|---|
tú | afinarás |
él, ella, usted | afinará |
nosotros, nosotras | afinaremos |
vosotros, vosotras | afinaréis |
ellos, ellas, ustedes | afinarán |
Modo subjuntivo
Presente
yo | afine |
---|---|
tú | afines |
él, ella, usted | afine |
nosotros, nosotras | afinemos |
vosotros, vosotras | afinéis |
ellos, ellas, ustedes | afinen |
Pretérito imperfecto
yo | afinara, afinase |
---|---|
tú | afinaras, afinases |
él, ella, usted | afinara, afinase |
nosotros, nosotras | afináramos, afinásemos |
vosotros, vosotras | afinarais, afinaseis |
ellos, ellas, ustedes | afinaran, afinasen |
Futuro
yo | afinare |
---|---|
tú | afinares |
él, ella, usted | afinare |
nosotros, nosotras | afináremos |
vosotros, vosotras | afinareis |
ellos, ellas, ustedes | afinaren |
Modo condicional
yo | afinaría |
---|---|
tú | afinarías |
él, ella, usted | afinaría |
nosotros, nosotras | afinaríamos |
vosotros, vosotras | afinaríais |
ellos, ellas, ustedes | afinarían |
Modo imperativo
Afirmativo
(tú) | afina |
---|---|
(usted) | afine |
(nosotros/-as) | afinemos |
(vosotros/-as) | afinad |
(ustedes) | afinen |
Negativo
(tú) no | afines |
---|---|
(usted) no | afine |
(nosotros/-as) no | afinemos |
(vosotros/-as) no | afinéis |
(ustedes) no | afinen |