Infinitivoafrontar
Gerundioafrontando
Participioafrontado

Modo indicativo

Presente

yoafronto
afrontas
él, ella, ustedafronta
nosotros, nosotrasafrontamos
vosotros, vosotrasafrontáis
ellos, ellas, ustedesafrontan

Pretérito imperfecto

yoafrontaba
afrontabas
él, ella, ustedafrontaba
nosotros, nosotrasafrontábamos
vosotros, vosotrasafrontabais
ellos, ellas, ustedesafrontaban

Pretérito indefinido

yoafronté
afrontaste
él, ella, ustedafrontó
nosotros, nosotrasafrontamos
vosotros, vosotrasafrontasteis
ellos, ellas, ustedesafrontaron

Futuro

yoafrontaré
afrontarás
él, ella, ustedafrontará
nosotros, nosotrasafrontaremos
vosotros, vosotrasafrontaréis
ellos, ellas, ustedesafrontarán

Modo subjuntivo

Presente

yoafronte
afrontes
él, ella, ustedafronte
nosotros, nosotrasafrontemos
vosotros, vosotrasafrontéis
ellos, ellas, ustedesafronten

Futuro

yoafrontare
afrontares
él, ella, ustedafrontare
nosotros, nosotrasafrontáremos
vosotros, vosotrasafrontareis
ellos, ellas, ustedesafrontaren

Pretérito imperfecto

yoafrontara
afrontaras
él, ella, ustedafrontara
nosotros, nosotrasafrontáramos
vosotros, vosotrasafrontarais
ellos, ellas, ustedesafrontaran
yoafrontase
afrontases
él, ella, ustedafrontase
nosotros, nosotrasafrontásemos
vosotros, vosotrasafrontaseis
ellos, ellas, ustedesafrontasen

Modo condicional

yoafrontaría
afrontarías
él, ella, ustedafrontaría
nosotros, nosotrasafrontaríamos
vosotros, vosotrasafrontaríais
ellos, ellas, ustedesafrontarían

Modo imperativo

Afirmativo

(tú)afronta
(usted)afronte
(nosotros/-as)afrontemos
(vosotros/-as)afrontad
(ustedes)afronten

Negativo

(tú) noafrontes
(usted) noafronte
(nosotros/-as) noafrontemos
(vosotros/-as) noafrontéis
(ustedes) noafronten

Traducciones

catalán
afrontar
alemán
trotzen
inglés
to confront; to defy; to face
francés
affronter
italiano
affrontare
neerlandés
confronteren; trotseren