Infinitivoincumbir
Gerundioincumbiendo
Participioincumbido

Modo indicativo

Presente

yoincumbo
incumbes
él, ella, ustedincumbe
nosotros, nosotrasincumbimos
vosotros, vosotrasincumbís
ellos, ellas, ustedesincumben

Pretérito imperfecto

yoincumbía
incumbías
él, ella, ustedincumbía
nosotros, nosotrasincumbíamos
vosotros, vosotrasincumbíais
ellos, ellas, ustedesincumbían

Pretérito indefinido

yoincumbí
incumbiste
él, ella, ustedincumbió
nosotros, nosotrasincumbimos
vosotros, vosotrasincumbisteis
ellos, ellas, ustedesincumbieron

Futuro

yoincumbiré
incumbirás
él, ella, ustedincumbirá
nosotros, nosotrasincumbiremos
vosotros, vosotrasincumbiréis
ellos, ellas, ustedesincumbirán

Modo subjuntivo

Presente

yoincumba
incumbas
él, ella, ustedincumba
nosotros, nosotrasincumbamos
vosotros, vosotrasincumbáis
ellos, ellas, ustedesincumban

Pretérito imperfecto

yoincumbiera, incumbiese
incumbieras, incumbieses
él, ella, ustedincumbiera, incumbiese
nosotros, nosotrasincumbiéramos, incumbiésemos
vosotros, vosotrasincumbierais, incumbieseis
ellos, ellas, ustedesincumbieran, incumbiesen

Futuro

yoincumbiere
incumbieres
él, ella, ustedincumbiere
nosotros, nosotrasincumbiéremos
vosotros, vosotrasincumbiereis
ellos, ellas, ustedesincumbieren

Modo condicional

yoincumbiría
incumbirías
él, ella, ustedincumbiría
nosotros, nosotrasincumbiríamos
vosotros, vosotrasincumbiríais
ellos, ellas, ustedesincumbirían

Modo imperativo

Afirmativo

(tú)incumbe
(usted)incumba
(nosotros/-as)incumbamos
(vosotros/-as)incumbid
(ustedes)incumban

Negativo

(tú) noincumbas
(usted) noincumba
(nosotros/-as) noincumbamos
(vosotros/-as) noincumbáis
(ustedes) noincumban

Traducciones

catalán
incumbir
alemán
angehen
inglés
to be incumbent; to concern; to involve
francés
incomber
italiano
incombere; spettare
neerlandés
aangaan
portugués
incumbir