Infinitivojuzgar
Gerundiojuzgando
Participiojuzgado

Modo indicativo

Presente

yojuzgo
juzgas
él, ella, ustedjuzga
nosotros, nosotrasjuzgamos
vosotros, vosotrasjuzgáis
ellos, ellas, ustedesjuzgan

Pretérito imperfecto

yojuzgaba
juzgabas
él, ella, ustedjuzgaba
nosotros, nosotrasjuzgábamos
vosotros, vosotrasjuzgabais
ellos, ellas, ustedesjuzgaban

Pretérito indefinido

yojuzgué
juzgaste
él, ella, ustedjuzgó
nosotros, nosotrasjuzgamos
vosotros, vosotrasjuzgasteis
ellos, ellas, ustedesjuzgaron

Futuro

yojuzgaré
juzgarás
él, ella, ustedjuzgará
nosotros, nosotrasjuzgaremos
vosotros, vosotrasjuzgaréis
ellos, ellas, ustedesjuzgarán

Modo subjuntivo

Presente

yojuzgue
juzgues
él, ella, ustedjuzgue
nosotros, nosotrasjuzguemos
vosotros, vosotrasjuzguéis
ellos, ellas, ustedesjuzguen

Pretérito imperfecto

yojuzgara, juzgase
juzgaras, juzgases
él, ella, ustedjuzgara, juzgase
nosotros, nosotrasjuzgáramos, juzgásemos
vosotros, vosotrasjuzgarais, juzgaseis
ellos, ellas, ustedesjuzgaran, juzgasen

Futuro

yojuzgare
juzgares
él, ella, ustedjuzgare
nosotros, nosotrasjuzgáremos
vosotros, vosotrasjuzgareis
ellos, ellas, ustedesjuzgaren

Modo condicional

yojuzgaría
juzgarías
él, ella, ustedjuzgaría
nosotros, nosotrasjuzgaríamos
vosotros, vosotrasjuzgaríais
ellos, ellas, ustedesjuzgarían

Modo imperativo

Afirmativo

(tú)juzga
(usted)juzgue
(nosotros/-as)juzguemos
(vosotros/-as)juzgad
(ustedes)juzguen

Negativo

(tú) nojuzgues
(usted) nojuzgue
(nosotros/-as) nojuzguemos
(vosotros/-as) nojuzguéis
(ustedes) nojuzguen

Traducciones

catalán
jutjar
alemán
beurteilen; richten; urteilen
inglés
to criticise; to judge
francés
juger
italiano
giudicare; ritenere
neerlandés
beoordelen; oordelen; rechtspreken
portugués
julgar