Infinitivoencargar
Gerundioencargando
Participioencargado

Modo indicativo

Presente

yoencargo
encargas
él, ella, ustedencarga
nosotros, nosotrasencargamos
vosotros, vosotrasencargáis
ellos, ellas, ustedesencargan

Pretérito imperfecto

yoencargaba
encargabas
él, ella, ustedencargaba
nosotros, nosotrasencargábamos
vosotros, vosotrasencargabais
ellos, ellas, ustedesencargaban

Pretérito indefinido

yoencargué
encargaste
él, ella, ustedencargó
nosotros, nosotrasencargamos
vosotros, vosotrasencargasteis
ellos, ellas, ustedesencargaron

Futuro

yoencargaré
encargarás
él, ella, ustedencargará
nosotros, nosotrasencargaremos
vosotros, vosotrasencargaréis
ellos, ellas, ustedesencargarán

Modo subjuntivo

Presente

yoencargue
encargues
él, ella, ustedencargue
nosotros, nosotrasencarguemos
vosotros, vosotrasencarguéis
ellos, ellas, ustedesencarguen

Pretérito imperfecto

yoencargara, encargase
encargaras, encargases
él, ella, ustedencargara, encargase
nosotros, nosotrasencargáramos, encargásemos
vosotros, vosotrasencargarais, encargaseis
ellos, ellas, ustedesencargaran, encargasen

Futuro

yoencargare
encargares
él, ella, ustedencargare
nosotros, nosotrasencargáremos
vosotros, vosotrasencargareis
ellos, ellas, ustedesencargaren

Modo condicional

yoencargaría
encargarías
él, ella, ustedencargaría
nosotros, nosotrasencargaríamos
vosotros, vosotrasencargaríais
ellos, ellas, ustedesencargarían

Modo imperativo

Afirmativo

(tú)encarga
(usted)encargue
(nosotros/-as)encarguemos
(vosotros/-as)encargad
(ustedes)encarguen

Negativo

(tú) noencargues
(usted) noencargue
(nosotros/-as) noencarguemos
(vosotros/-as) noencarguéis
(ustedes) noencarguen

Traducciones

catalán
encarregar
alemán
auftragen; beauftragen; bestellen
inglés
to commission; to entrust; to order
francés
charger; commander; préposer
italiano
incaricare; ordinare
neerlandés
belasten; bestellen; opdragen; toevertrouwen
portugués
encarregar