Conjugación del verbo avergonzarse
| Infinitivo | avergonzarse |
|---|---|
| Gerundio | avergonzándose |
| Participio | avergonzado |
Modo indicativo
Presente
| me | avergüenzo |
|---|---|
| te | avergüenzas |
| se | avergüenza |
| nos | avergonzamos |
| os | avergonzáis |
| se | avergüenzan |
Pretérito imperfecto
| me | avergonzaba |
|---|---|
| te | avergonzabas |
| se | avergonzaba |
| nos | avergonzábamos |
| os | avergonzabais |
| se | avergonzaban |
Pretérito indefinido
| me | avergoncé |
|---|---|
| te | avergonzaste |
| se | avergonzó |
| nos | avergonzamos |
| os | avergonzasteis |
| se | avergonzaron |
Futuro
| me | avergonzaré |
|---|---|
| te | avergonzarás |
| se | avergonzará |
| nos | avergonzaremos |
| os | avergonzaréis |
| se | avergonzarán |
Pretérito perfecto
| me | he avergonzado |
|---|---|
| te | has avergonzado |
| se | ha avergonzado |
| nos | hemos avergonzado |
| os | habéis avergonzado |
| se | han avergonzado |
Pretérito pluscuamperfecto
| me | había avergonzado |
|---|---|
| te | habías avergonzado |
| se | había avergonzado |
| nos | habíamos avergonzado |
| os | habíais avergonzado |
| se | habían avergonzado |
Pretérito anterior
| me | hube avergonzado |
|---|---|
| te | hubiste avergonzado |
| se | hubo avergonzado |
| nos | hubimos avergonzado |
| os | hubisteis avergonzado |
| se | hubieron avergonzado |
Futuro perfecto
| me | habré avergonzado |
|---|---|
| te | habrás avergonzado |
| se | habrá avergonzado |
| nos | habremos avergonzado |
| os | habréis avergonzado |
| se | habrán avergonzado |
Modo subjuntivo
Presente
| me | avergüence |
|---|---|
| te | avergüences |
| se | avergüence |
| nos | avergoncemos |
| os | avergoncéis |
| se | avergüencen |
Pretérito imperfecto
| me | avergonzara, avergonzase |
|---|---|
| te | avergonzaras, avergonzases |
| se | avergonzara, avergonzase |
| nos | avergonzáramos, avergonzásemos |
| os | avergonzarais, avergonzaseis |
| se | avergonzaran, avergonzasen |
Futuro
| me | avergonzare |
|---|---|
| te | avergonzares |
| se | avergonzare |
| nos | avergonzáremos |
| os | avergonzareis |
| se | avergonzaren |
Pretérito perfecto
| me | haya avergonzado |
|---|---|
| te | hayas avergonzado |
| se | haya avergonzado |
| nos | hayamos avergonzado |
| os | hayáis avergonzado |
| se | hayan avergonzado |
Pretérito pluscuamperfecto
| me | hubiera avergonzado, hubiese avergonzado |
|---|---|
| te | hubieras avergonzado, hubieses avergonzado |
| se | hubiera avergonzado, hubiese avergonzado |
| nos | hubiéramos avergonzado, hubiésemos avergonzado |
| os | hubierais avergonzado, hubieseis avergonzado |
| se | hubieran avergonzado, hubiesen avergonzado |
Futuro perfecto
| me | hubiere avergonzado |
|---|---|
| te | hubieres avergonzado |
| se | hubiere avergonzado |
| nos | hubiéremos avergonzado |
| os | hubiereis avergonzado |
| se | hubieren avergonzado |
Modo condicional
Condicional
| me | avergonzaría |
|---|---|
| te | avergonzarías |
| se | avergonzaría |
| nos | avergonzaríamos |
| os | avergonzaríais |
| se | avergonzarían |
Condicional perfecto
| me | habría avergonzado |
|---|---|
| te | habrías avergonzado |
| se | habría avergonzado |
| nos | habríamos avergonzado |
| os | habríais avergonzado |
| se | habrían avergonzado |
Modo imperativo
Afirmativo
| (te) | avergüénzate |
|---|---|
| (se) | avergüéncese |
| (nos) | avergoncémonos |
| (os) | avergonzaos |
| (se) | avergüéncense |
Negativo
| no te | avergüences |
|---|---|
| no se | avergüence |
| no nos | avergoncemos |
| no os | avergoncéis |
| no se | avergüencen |
Voseo
Presente de indicativo
| te | avergonzás |
|---|
Imperativo afirmativo
| (te) | avergonzate |
|---|
Traducciones
- catalán
- avergonyir-se
- alemán
- sich genieren, sich schämen
- inglés
- to be ashamed
- francés
- avoir honte, se gêner
- italiano
- vergognarsi
- neerlandés
- zich generen, zich schamen
- portugués
- envergonhar-se